“Rugby in Almere is ontstaan op basisschool De Bijenkorf in Almere Haven. Dit was de oudste school in Almere. In 1987 was ik, Eric Voet, leerkracht in groep 5-6. De kinderen zaten bomvol energie en met een aangepast spelletje rugby konden ze al hun energie kwijt tijdens de korte pauze op het schoolplein. We speelden van betonnen waterton naar betonnen waterton. Speelveld was het schoolplein met als natuurlijke grens de houten wanden van de school, het fietspad en het fietsenrek. Vooral op regenachtige dagen was het spectaculair als de betonnen watertonnen vol liepen met water. Een try scoren tegen de betonnen waterton leidde vaak tot een buiteling in de waterton. Een zetje geven was immers toegestaan. Ook langs de houten wanden rennen was niet ongevaarlijk. Dan kwamen de ijshockey skills naar boven en bodychecks waren het gevolg. De kids spraken over “slopen” als er iemand tegen een houten wand werd gewerkt. We speelden iedere pauze rugby en slechts eenmaal was er sprake van een gewonde, omdat die in het fietsenrek werd gelanceerd en een gebroken pols opliep. Ik reken hier niet de dames op de fiets mee die tijdens de marktdag met volle boodschappentassen de fanatieke spelers moesten ontwijken. Het was ook niet slim om een fietspad dwars door "ons rugbyveld" aan te leggen.
Basisschool De Bijenkorf in Almere Haven
Iedere speler was op zijn manier uniek. Zo was er ook Gijs van der Pol. Als Gijs een bal in zijn handen kreeg was er maar één doel: de waterton. Aan focus geen gebrek bij Gijs. Ook al hingen er vier spelers aan zijn armen, hij sleepte deze en passant mee richting waterton. Rugby was voor Gijs de uitlaatklep. Hij maakte een moeilijke tijd door. Zijn moeder Astrid was lerares op De Bijenkorf, maar kon vanwege een slopende ziekte geen les meer geven. Ze was nog wel vaak op school en iedereen (ook de ouders) waren stapeldol op haar. Iedereen leefde mee met haar.
Vanuit de leerlingen kwam al snel de vraag: “Kunnen we niet een keer een echte wedstrijd spelen?”. De echte wedstrijd kwam er. We zochten contact met de legendarische jeugdcoach Gerrit Dekker van Amstelveen. Met 25 spelers speelden we een flink aantal leuke wedstrijden. Het leek wel of de halve school was uitgelopen om deze rugbyers aan het werk te zien. Al snel wilden de kids meer gaan trainen. Dat kon destijds bij Flevo’80. Eén van de ouders was daar voorzitter en hij zag het wel zitten: 25 nieuwe jeugdleden. Een andere vader werd sponsor van de kleding en zo werden we al een echte club, maar wel onder de vlag van Flevo80. Er was niets mis met deze vereniging die ons gastvrij hadden binnengehaald en waar we zonder kosten gebruik konden maken van de accommodatie. Maar toch waren de kids op zoek naar een eigen rugbyidentiteit. Dus hoe gaan we ons noemen? Dat overleg vond plaats in de kleedkamer. De week voorafgaand aan de training had ik alle spelers een briefje meegegeven met de vraag: “Wie weet er een leuke naam voor de club?”. In de kleedkamer hielden we beraad. Dat beraad was echter van korte duur. In de deuropening verscheen Astrid, de leukste juf van Nederland. Gijs, een warhoofd eerste klas, was weer iets vergeten. Astrid kwam het nabrengen. In de kleedkamer verscheen Astrid….. met haar bulldog. Tallis, één van de spelers, schreeuwde "BULLDOGS!". Het kwam uit zijn tenen. We hoefden niet meer te stemmen of na te denken. De naam Bulldogs was geboren. Zo gaan we heten en zo blijven we heten. De club is in 1990 officieel opgericht.
Eén van de vaders (Frans Mom) werd voorzitter en was ook drukker van beroep. We kopieerden snel het logo van een bekende Bulldog. We vonden deze Bulldog een mooie rugbyuitstraling hebben. Misschien achteraf geen slimme keuze, want we willen ver weg blijven van drugs. Toch gebruikten we dit logo overal, het hoorde op een bepaalde manier bij de club.
Oude logo RC Bulldogs Almere
Helaas heeft juf Astrid, de moeder van Gijs, de ontwikkeling van de vereniging niet meer mee mogen maken. Ze stierf aan de gevolgen van kanker. Haar uitvaart was ongekend. Heel Almere-Haven was uitgelopen om deze bijzondere vrouw de laatste eer te geven. Haar graf werd bedolven onder gele bloemen, haar lievelingskleur.
Ondertussen rolde Gijs door alle nationale jeugdselecties. Zijn talent was opgemerkt door de club waar we ooit zijn begonnen: RC Amstelveen. Hij ontwikkelde zich daar onder leiding van supercoach Gerrit Dekker en rugbyprofessor Erik Hengeveld. Zij hadden een sterke band met de Bulldogs en voor de ontwikkeling van Gijs was dit de juiste vereniging. Gijs maakte als eerste Bulldogger zijn debuut in het Nederlands Rugbyteam tegen Denemarken. Hij had nog steeds zijn kenmerkende loopstijl: zijn armen maakten zwembewegingen en zijn hoofd leek los op zijn romp te zitten. Daardoor onderschatte iedereen zijn snelheid. Gijs was winger met de motorriek van een puber in de groeispurt. Natuurlijk scoorde Gijs tijdens zijn debuut. De eerste, maar niet de laatste Bulldogger die voor Oranje is uitgekomen.” Aldus de oprichter van Rugby Club Bulldogs Almere, Eric Voet.
Op het moment dat er in Almere een jeugdclub ontstond was er ook in Lelystad een groep senioren gestart met de rugbysport. Enige tijd later is deze club verhuisd naar Almere en zijn de 2 groepen samengegaan tot 1 vereniging. In eerste instantie vestigde onze vereniging zich op het toenmalige sportpark Bok de Korver.
Sportpark De Wierden in Almere-Haven
Via sportpark de Wierden in Almere-Haven zijn we in 2014 gevestigd in een modern sportcomplex op het Fanny Blankers Koen sportpark.
Huidige sportcomplex van Rugby Club Bulldogs Almere op het Fanny Blankers Koen sportpark
Het bekende oude logo van onze vereniging bleek overeenkomsten te hebben met het logo van een bestaand bedrijf. Omdat het voor onze vereniging niet langer mogelijk was dat logo te gebruiken werd een prachtig herkenbaar nieuw logo ontworpen, dat we met trots dragen.
Nieuwe Logo Rugby Club Bulldogs Almere
We zijn al sinds jaren een echte jeugdclub, maar gelukkig hebben we sinds 1999 ook een seniorenteam en sinds 2016 spelen onze dames ook in clusterverband. Zo hebben onze jeugdspelers ook een mogelijkheid om door te groeien en door te ontwikkelen.
De Bulldogs beschikken nu over complete teams in elke leeftijdscategorie. Door de continue doorstroming is er voldoende plaats voor nieuwe spelers. Zij worden direct opgenomen door het team en kunnen na een introductie- en trainingsperiode van 6 weken direct met een team meespelen. Vrijwel alle ouders zijn door hun aanwezigheid sterk betrokken bij de trainingen en de wedstrijden. Rugby is “a way of life”, als je erdoor gegrepen wordt dan ben je voor altijd een lid van een team dat elkaar door dik en dun steunt.
Binnen de club zijn er naast het bestuur inmiddels ook verschillende sterk actieve commissies. Denk hierbij aan een activiteitencommissie die zorgt voor kleine en grote activiteiten voor haar leden. Dit zijn Paas-, Sinterklaas- en Kerstfeesten. We organiseren ook BBQ’s, toernooien in binnen en buitenland en familiedagen.
Ook kennen wij inmiddels een sterke en vakkundige technisch commissie die zich bezighoudt met alles wat er op het rugbyveld afspeelt. Dit betekent de ontwikkeling van trainingen, begeleiding van spelers, trainers en scheidsrechters, maar ook het structureren van het trainingsaanbod, het aanbieden van clinics aan scholen en bedrijven en het waarborgen van fair play en plezier in het spel. De sponsorcommissie houdt zich voornamelijk bezig met het werven en behouden van sponsoren.
Naast de binding tussen de teamleden onderling werken wij ook continu aan de clubbinding tussen de leeftijdsgroepen. Oudere spelers helpen en begeleiden bij de training van de jongeren en brengen zodoende hun kennis van het spel over op de jongeren. Ook de betrokkenheid bij het wel en wee van de club neemt hierdoor toe.
Al met al is het een gezellige en sociale club waarbij het plezier in het spel voor de jeugd voorop staat en voor de ouderen het winnen wat meer aandacht krijgt. Het Seniorenteam is dan ook in verschillende divisies kampioen geweest en werkt hard om nieuwe titels te bemachtigen.